رنجی که می بریم1

1384/04/29

به نام خدا

ایران سرزمینی اسلامی است.آیابه خاطروجودجمهوری اسلامی این رامی گویم؟خیر،به خاطرمردم ایران است.مردم ایران مردمی مسلمان ومذهبی هستند.وجود98%مسلمان درکشورمویداین مطلب است.ولی چه شده است که دین گریزی درجامعه ماروزبه روزگسترده ترمی شود؟آیاهمه رابایدبه پای دشمن وتهاجم فرهنگی نوشت؟
خیر؛البته نبایدتبلیغات وسیعی راکه دراین باره صورت می گیردنادیده گرفت.این تبلیغات زمانی می تواندموثرباشدکه چهره نورانی اسلام درجامعه نمودی نداشته باشدوبرعکس چهره ای نادرست ووحشتناک ازآن به جوانان نشان دهند.ولی آنهافهمیده اندنیازی به تلاش زیادندارند.متاسفانه عده ای درکشور مابعضی ازمراکز قدرت رادراختیارگرفته اندکه ناآگاهانه ویابعضاآگاهانه اقداماتی درجهت این هدف شوم برمی دارند.
وقتی درحکومتی که داعیه رفتارعلوی داردبه نام اسلام انواع جفاهاانجام می گیردچه توقعی می توان داشت، که جوانان به اسلام روی بیاورند.وقتی درحکومتی که باادعای حکومت مستضعفین وپابرهنگان بوجودآمده است روزبه روزبه تعدادمستضعفینش اضافه شودچه می توان گفت.وقتی اسلام نه به عنوان مکتبی کامل ونورانی برای زندگی انسان به کارگرفته شود،بلکه ازآن برای رسیدن به قدرت وکسب منافع خوداستفاده شود،چه انتظاری می توان داشت.وقتی کسی صحبت کردوبه مضاق ماخوش نیامد،اورابی دین ولامذهب بنامیم وازدین برای نابودی اووتوجیه رفتارهای نادرست خوداستفاده کنیم چه جای شکایت است.وقتی باتوجیهات غیرمنطقی وبعضاخنده دارخودرامقدس کردیم ونگذاشتیم کسی ازماوکارهای نادرست ماانتقادکند،چه جای تعجب است که جوانان ماازدین زده شوند.وقتی به عنوان مبلغ دینی به آنچه می گویم عمل نکنم ومردم عکس گفته هایم رادررفتارم ببنیند،آیاصحبتی باقی می ماند؟وقتی باافکارپوسیده خوداسلام راکه دین رحمت ودینی پویاوبالنده است،کریح المنظروترسناک ومخوف ومخالف پیشرفت به مردم ارائه کنیم،جای سخنی است؟اسلام راکه بزرگترین منادی حقوق بشراست،وبرای اوکرامت انسانی ازهمه چیزمهمتراست؛ناقض اصلی حقوق بشروسکان دارتروروخشونت درجهان معرفی کنیم عملاهمان راهی راکه دشمنان اسلام می روند،راپیموده ایم

ای صبح وعده داده شده جهان منتظرتوست