Thursday, September 22, 2005

مروریک دفتر

به نام خدا
دفترخاطرات:31شهریور59تا27تیر67
ایران.عراق.تهاجم.خرمشهر،آبادان،گیلان غرب،جنوب،غرب....آتش،ویرانی،باروت،خون،کشته؛زخمی،آواره
فراخوان،اعزام،سرباز،ارتش،سپاه،بسیج....دشمن بعثی،تانک،مسلسل،تخلیه،تجاوز،کشتار،اسارت....جبهه،خط مقدم،خاکریز،سنگر....بنی صدر،خیانت،جاسوسی،مجاهد،منافق،عقب نشینی
ثامن الائمه،شکست حصرآبادان،بیت المقدس،شنوندگان عزیزتوجه فرمایید،شنوندگان عزیزتوجه فرمایید،خونین شهرآزادشد
کربلامنتظرماست بیاتابرویم،راه قدس ازکربلامی گذرد،فاو
صدایی راکه هم اکنون می شنوید،وضعیت قرمز
،بمب باران،خاموشی،ترس،وحشت،جیغ،پناه گاه،زیرپله،موشک،انفجار
صدایی راکه هم اکنون می شنوید،وضعیت سفید
خرابی،آتش،آوار،اشک،کشته،زخمی،آمبولانس،بیمارستان
ماندن،رفتن،خارج،فروختن،رهاکردن....شلمچه،هویزه،جزایرمجنون
شهادت،رشادت،ایثار،وحدت،صمیمیت،مردان بی ادعا،خلوت،خدا
چمران،همت،جهان آرا،باکری،حاج داوود،صیادشیرازی....فرمانده،حاجی،سید،برادر
شیمیایی،گازخردل،سوزش،تنگی نفس،تاول،سوختگی،ماسک،حلبچه
گرانی،بازار،احتکار،سرما،صف ها،نفت،تقلب....همدلی،اتحاد،بازار،صلواتی
کرخه،کارون،الوند،خلیج فارس....شهید،مجروح،اسیر،مفقود،جانباز....آمریکا،ناو،وینسنس،ایران ایر
سازمان ملل،توافق،قطعنامه،598،جام زهر....صلح،آرامش،بازگشت،ویران،ایران

8 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ایلیاجان
دو سه بار خواندم. و درد وجودم را فراگرفت و پرسش های بی پایان. جامعه جنگ زده و روان های زخمی و آسیب دیده. جنگ و اثرات آن بر انسداد توسعه سیاسی جامعه؟ امکان پایان جنگ پس از آزادی خونین شهر؟ پرسش تداوم جنگ؟ و پرسش غرامت و خسارت از کشور متجاوز همسایه عراق؟ کدام نیروها مایل به ادامه جنگ بودند؟ و جنگ چه کمکی به نظامی شدن و خشونت نهاد سیاسی کرد؟ جنگ و فضای جنگ چه لطماتی به روان اجتماعی ما زد؟ ماحصل آن برای ما چه بود؟ چرا پس از هر دوره آزادی نسبی، استبداد دوباره جان می گیرد؟ و شعار راه قدس از کربلا می گذرد به کجا انجامید؟ و تداوم جنگ به کجا انجامید؟ و هنوز صلح برقرار نیست؟ نگاه کارشناسی به دوران جنگ این وظیفه ما است. و برخورد ما با این «آژانس شیشه ای» چیست؟ موضوع جالبی را به میان کشیدی.

12:20 PM  
Blogger Amin said...

.مطلبی در اين باره نوشته‌ام

11:32 PM  
Anonymous Anonymous said...

تفاوتی که در بلاگ نيوز نسبت به سايتهای گذشته وجود داره اينه که در اين جا همه

چيز رنگ و بوی دوستی داره...ديگروون هم با بلاگ نيوز ارتباط دوستانه برقرار

کردن...خوشبختانه بلاگ نيوز جای کسی رو تنگ نکرد و اين يعنی موفقيت.
ادامه در همين وبلاگ...

12:29 PM  
Anonymous Anonymous said...

merci
vali matlab man hadeghal 8 ta 10 chapter dige ham darre ke daram roosh kar mikonam

9:30 PM  
Anonymous Anonymous said...

سلام
فقط دعا کنیم که تاریخ تکرار نشود!!!!!!وگرنه

10:13 PM  
Anonymous Anonymous said...

روزگار سختي بود.. .همه جا پر از پرچمهاي عزا.... وقتي سربازها به جبهه مي رفتن، هيچكي نمي دونست كدوماشون بر مي گردند... خدا كنه ديگه هيچ وقت جنگ نشه.

6:39 AM  
Blogger Valentine said...

چقدر تلخ بودند اون روزها و چقدر می ترسم از اینکه باز طبل جنگ به صدا در بیاد. این روزها هم بوی آرامش نمیدن

7:07 AM  
Anonymous Anonymous said...

...
...

2:57 AM  

Post a Comment

<< Home