ایام نوروسرور

به نام خدا

اعیادشعبانیه فرارسید.میلادسرورآزادگان: حسین بن علی،میلادزیباترین روح پرستنده: علی بن حسین ومیلادماه آسمان ادب واخلاص: عباس بن علی.این روزهاوشبهارابه شماتبریک می گویم

درتمام طول سال می توان ازحسین نوشت بدون بهانه،حالاکه بهانه ای به بزرگی میلاداوداریم چه بنویسم؟برای اینکه تکرارمکررات نشود،بی ریااولین چیزی که به ذهنم رسیدرامی نویسم:درایام جنگ لبنان صداوسیمای ماتبلیغات متعددی رابه سودرزمندگان حزب الله انجام داد،کاری به درست ویا غلط بودن آنهاندارم.ازبعضی ازآنهاخوشم آمدمخصوصانماهنگ هایی که سرودهای حماسی پخش می کردودرمیان آنهاگوشه هایی ازسخنرانی های سیدحسن رانشان می داد،یکی اززیباترین آنهاکه حقیقتاپشتم رالرزاندآنی بودکه سیدحسن بامشت های گره کرده لبیک یاحسین می گفت وآنراتعریف می کرد.می خواستم آن راگیربیاورم وامروزدروبلاگم قراردهم،امانشدفقط روبه جباران عالم می کنم وبامشت های گره کرده می گویم: لبیک یا حسین

بیش ازاین زیاده گویی نمی کنم ورشته کلام رابه زیباترین روح پرستنده: امام سجادمی سپارم؛ به امیدآنکه اندکی ادب بندگی آموزم

خداوندااگرچندان دربرابرتوبگریم که تمام مژه هایم بریزدوچندان صدایم رابه گریه بلندکنم که صوتم قطع شودواگرچندان برایت به پاایستم که هردوپایم آماس کندوآنقدررکوع کنم که استخوان های پشتم ازهم بپاشدوآنقدرتوراسجده کنم تاچشمانم ازحدقه بیرون آیدودرتمام دوره عمرخود،خاک زمین بخورم وتاپایان زندگی آب آلوده به خاکستربنوشم ودراثنای این احوال ازروی شرمندگی وخجالت ،چشم خودبه آسمان ندوزم،سزاوارمحویکی ازگناهانم نخواهم بودواگردرآن هنگام که مستوجب آمرزش شوم،مرابیامرزی ودرآن زمان که مستوجب عفوتوگردم،ازمن درگذری پس هماناآن آمرزش وعفودرحق من ازجهت استحقاق لازم نیامده وازروی سزاواری شایسته آن نشده ام زیرا جزای من دراولین بارکه توراعصیان کردم،جهنم بود.به این جهت اگرمراعذاب فرمایی درباره من ستمکارنخواهی بود

صحیفه سجادیه دعای شماره شانزده