روزت مبارک،مادر

به نام خدا

شب بود،پشت درخانه محمد(ص)بودیم.جبرئیل گفت:من می روم به دنبال محمد.من وآسیه درکوبیدیم وواردخانه شدیم.خدیجه نیمه هوش گوشه ای کناردیوارتکیه داده بود. صورتش ازاشک خیس شده بودوازچهره اش معلوم بوددردشدیدی راتحمل می کند. دستانش راروبه سوی آسمان گرفته بود .ناله اش راشنیدم که می گفت:پروردگارازنان مکه هیچکدام به یاری ام نیامدندخودت مرایاری کن.من وآسیه که اورادراین وضعیت دیدیم دوان به سوی اورفتیم .اورادرآغوش گرفتیم خدیجه که ماراشناخته بودبی رمق،باصدایی که شادی درآن هویدابود،گفت:مریم،آسیه خوش آمدید.مراببخشیدکه نمی توانم بشینم.این دردنفسم رابندآورده.زنان بی وفای مکه هیچکدام به کمکم نیامدند.اورادل داری دادم: آرام باش خواهرم.خدیجه جان!خداوندبه جبرئیل دستوردادتامن وآسیه رابه کمک توبیاورد...
فاطمه رابه آغوش کشیدم اورامی بوییدم ومی بوسیدم.بالبان کوچکش به من می خندید.من مواظب بودم اشک هایم که ازخوشحالی به صورتم دویده بودبه صورت پاک ومعصومش نریزد.ازاین که جزاولین کسانی بودم که اورازیارت می کردم،به خودمی بالیدم.فاطمه رابه آغوش مادرش سپردم.خدیجه خوشحال بود،چشمانش می درخشید،فاطمه چهره مادرش رانگاه می کردومی خندید.
دربه صدادرآمد.محمد(ص)واردخانه شد.به احترام خاتم النبیاازجابرخاستیم.به اوسلام گفتیم اوجواب سلام مان رادادندوازماتشکرکردند.محمد(ص)کنارخدیجه نشست.ازاواحول پرسی کرد.فاطمه رابه آغوش کشیدوشروع به بوسیدن اونمود.صورت مبارکش پرازاشک شده بودودائمازیرلب خداراشکرمی کردند.
محمد(ص)ایستاده بود،علی(ع)هم کنارش بود.جبرئیل واردخانه شدومحمد(ص)رادرآغوش کشید.
_ای بهترین بندگان خدا؛پروردگارمتعال به توتبریک می گوید.خداوندمی فرمایدکه عزیزترین عزیزانم رابه توسپردم ازاوبه خوبی نگهداری کن.صدوبیست وچهارهزارپیامبرآمده اندتابه توتبریک بگویند.
بعدازآن یکی یکی پیامبران واردخانه می شدندوبه محمد(ص)وعلی(ع) این میلادراتبریک می گفتند. پسرم عیسی هم آمده بود،بعدازاین که به خاتم النبیاتبریک گفت آمدپیش من ودستانم رابوسید،گفت:مادرجان به توهم این روزراتبریک می گوی
eilya110@yahoo.com